Μ’ αυτήν την ‘κοινωνική απόσταση’ όταν είμαι στο δρόμο έχω αποκτήσει υπόσταση, έστω και αρνητικά φορτισμένη. Με αντιμετωπίζουν ως εν δυνάμει πηγή μόλυνσης και διαγράφουν γύρω μου μία ελλειψοειδή καμπύλη με ελάχιστη ακτίνα το 1-1.5 μέτρο. Προφανώς το ίδιο κάνω και εγώ. Σε συνήθεις συνθήκες είμαι αόρατος και θέλουν να περάσουν από μέσα μου.
Οι μόνοι που εξακολουθούν να είναι αόρατοι είναι οι άστεγοι. Ισως γιατί γι αυτούς τα ‘κοινωνική απόσταση’ και ‘μένουμε σπίτι’ δεν επηρεάζονται από την έλευση του κορονοϊού.
Αλήθεια τί σόι διεστραμμένος ευφημισμός είναι τα ‘κοινωνική απόσταση’ και ‘μένουμε σπίτι’ για έναν άστεγο, έναν αόρατο άνθρωπο ?