Εφημερίδα “Καθημερινή”-Κάποιοι δίσκοι αντιστέκονται στο εύκολο-της Γιώτας Συκκά
Από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς που πέρασε, κυκλοφόρησε από τη Hitchhyke. Δημιουργός του ο συνθέτης και κιθαρίστας Σωτήρης Δεμπόνος, μας έδωσε σε αυτό το δίσκο ένα πρωτότυπο συνδυασμό της παράδοσης με την πρωτοπορία. Στο «Far West» … μοιάζει σαν να συναντιέται ο Φώτης Αλέπορος με τον Τομ Γουέιτς και τον Νικ Κέιβ.
www. raporto.gr Δεκέμβρης 2008
ο Σ. Δεμπόνος…”επιχειρεί στο “Farwest’ αυτό που έκανε ο Moby στο “Play” με την βοήθεια των samplers. Παίρνει δηλαδή παραδοσιακά κεφαλονίτικα/Επτανησιώτικα μοτίβα και τα αναδημiουργεί προσθέτοντας φαινομενικά άσχετα ηχοχρώματα στο τοπίο…
…ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς, ένα πρωτότυπο fusion παράδοσης και πρωτοπορείας, που ανήγει τα μυαλά και τις αισθήσεις.
Περιοδικό “Αθηνόραμα”, κριτική του Α. Ζήλου
Δεν βλέπω τίνι τρόπω θα χαιρέτιζε η επτανήσια παράδοση ως άξιον τέκνο της ένα αποσαθρωτικό κόνσεπτ, όπου οι κεφαλλονίτικες χορωδίες και μαντολινάτες παραπαίουν βουτηγμένες ως το λαιμό σε χωλά μελίσματα, χιλιοτρυπημένες ηλεκτροτζάζ λούπες, ξαβλακωμένους ρυθμούς και σεισμόπληκτες οργανοδομές (Hitch-Hyke) ***½
Eφημερίδα “ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ”
Ας πούμε εξαρχής ότι το ” Far West ” δεν είναι απλά ένα πολύ καλό album αλλά μια νέα αισθητική πρόταση… ο Δ. οργανώνει αυτό το υλικό όχι μόνο με πρωτότυπο αλλά και αληθινά αριστοτεχνικό τρόπο…
Αυτό που προκύπτει είναι “χαλαρό” μεν αλλά καθόλου ασαφές, ατμοσφαιρικό αλλά και απολύτως συγκροτημένο, με την διερευνητική μα και “παιχνιδιάρικη” διάθεση της jazz να έρχεται να συναντήσει την υποψιασμένη ευθυμία της επτανησιακής μουσικής στο γοητευτικό τοπίο τηςelectronica και στη συνέχεια να πορευτούν μαζί επάνω σε ελλειπτικούς ρυθμούς.
Ο Δ. εδώ ανέδειξε και αξιοποίησε υποδειγματικά μιαν άλλη πλευρά της ελληνικής μουσικής παράδοσης…απέδειξε έτσι (ότι), υπάρχει και η εκ Δυσμών εκδοχή της, η συνεισφορά της οποίας όχι μόνον επιβάλλεται να αναγνωριστεί αλλά και να γίνει αντικείμενο της σύγχρονης δημιουργικής διαδικασίας.
Και ο Δ. έκανε την αρχή με τρόπο που πολύ δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε καλύτερο…
www.avopolis.gr, κριτική της Ειρήνης Προμπονά
…Η μουσική του Σωτήρη Δεμπόνου ….άκρως κινηματογραφική, σε ταξιδεύει σε μέρη που ουδεμία σχέση έχουν – ευτυχώς – με την πραγματικότητα. Χωρίς συγκεκριμένο προορισμό και χρόνο, λειτουργεί σαν ένα «μαγικό χαλί», περιοδεύοντας τη φαντασία σου χωρίς περιοριστικά μέτρα και διόδια…
Jazz λούπες, electronica στοιχεία, μαντολίνα, επτανησιακά βαλς και κεφαλλονίτικες χορωδίες του απομεσήμερου μπερδεύονται και βυθίζονται γλυκά το ένα μέσα στο άλλο, δίνοντας ένα αποτέλεσμα που δραπετεύει από τα συνήθη μουσικά δεδομένα…
… το Far West: Tribal Dances είναι μια αξιόλογη και προσεγμένη δισκογραφική δουλειά, που, όπως κι αν τη βαφτίσει κανείς – πειραματική, fusion κ.λ.π. – ένα είναι σίγουρο: αξίζει μια θέση στη δισκοθήκη σας.
Περιοδικό “Ηχος και εικόνα” Δεκέμβρης 2008 – κριτική του Απόστολου Καπαρουδάκη
…ένα σύμπαν μη ευδιάκριτων ήχων… δημιουργεί μιαν ατμόσφαιρα μάλλον σκοτεινή, αλλά σίγουρα όχι δύστροπη… Ο δίσκος θα πρέπει να καταταχθεί στις «πειραματικές» δουλειές, όμως δεν χρειάζεται και τρομερά εκπαιδευμένα αυτιά για να αντιληφθεί κανείς τα νοήματά του.
Όπως και νάχει σας τον προτείνω γιατί αξίζει τον κόπο
Περιοδικό “ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ” Δεκέμβρης 2008- κριτική του Γ. Τσαλικίδη
Ο Δεμπόνος μας χαρίζει απλόχερα τους χορούς που δημιούργησε το μουσικό του ταξίδι στη Δύση…
Σαν να παρακολουθείς το πανηγύρι λιωμένος, ευτυχισμένος και ξαπλωμένος σ’ ένα πάγκο και στο βάθος.. ότι καλύτερο
Εφημερίδα “ΝΕΑ του Σαββάτου” /”ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ” 15/3/2009. Κριτική του Δ. Δουλγερίδη
Από τα πολύ ωραία που άκουσα τελευταία το καινούργιοFARWEST-Tribal dances του Σ. Δεμπόνου, ο οποίος έπιασε τον Επτανησιακό ρυθμό… συνδύασε λίγο από Mingus,Coltrane, Monk… και έψησε τον ήχο στο studio ηλεκτρονικά.
Απολαυστικό το lithostroton, ο χορός του βουνού, ο χορός της θάλασσας και τα άλλα, που ακούγονται τόσο όμορφα τόσο στο Ιόνιο όσο και στο μακρινό Φαρ Ουεστ.
Περιοδικό “ΔΙΦΩΝΟ” Φεβρουάριος 2009. Κριτική του Α. Φράγκου
…ο Δεμπόνος δημιουργεί ένα απίθανο ηχητικό σύμπαν… όλος ο δίσκος διαρθρώνεται ελλειπτικά, χωρίς φιοριτούρες…
…απολαυστικό και σχολιαστικό συνάμα, το “Farwest”προσφέρει διεξόδους σχετικά με τη δημιουργική παρουσία ενός κομματιού της παράδοσης στα σύγχρονα μουσικά δρώμενα, όντας ένα από τα καλύτερα έργα που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Εφημερίδα¨ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ” 27/2/2009. Κριτική του Δ. Αναστασόπουλου
…δεν βαπτίζει απλώς τη μουσική παράδοση των Επτανήσων σε μια ατμοσφαιρική ελεκτρόνικα. Φτιάχνει κάτι καινούριο, έχοντας ως υπόστρωμα ένα κουβάρι από χορωδίες, κομπανίες και μπάντες, ενώ πάνω του περνάνε σαν οδοστρωτήρας κάποιοι ρυθμοί που ξεπηδάνε από τον υπολογιστή.
Ο Σωτήρης Δεμπόνος ηχογραφεί σε δρόμους και ταβέρνες τα παραδοσιακά τραγούδια, τα ανασυνθέτει μέσα από τη χοάνη των ηλεκτρονικών ήχων και παραδίδει αυτά τα μυστηριακά σπαράγματα, ενώ στο «Mavra Matia», η Σαβίνα Γιαννάτου προσφέρει τα φωνητικά.
Το επτανησιακό ντελίριο βουτάει στην ηλεκτρονική εποχή χωρίς ίχνος από το σύνηθες φοκλκόρ.
www.myaegian.gr από τον Α. Γερασίμου
Ο Σωτήρης Δεμπόνος εδώ πράγματι δημιουργεί μουσική, δουλεύει πάνω στη μουσική, νιώθει τη μουσική, ακούει μουσική, προτείνει μουσική. Δεν έβγαλε αυτή τη δουλειά για να επιστρέψει έτσι ασυναίσθητα στο προσκήνιο ούτε χαριεντίζεται με την ψαγμένη μειοψηφία επειδή κατάφερε να προσδώσει στοιχεία στο δίσκο που σπάνια βλέπουμε στην ελληνική δισκογραφία