Το BERGAMO είναι η πόλη που γεννήθηκε, δίδαξε και μεγαλούργησε ο Gaetano Donizetti. Υπήρξε επίσης ο ιδρυτής και πρώτος διευθυντής της χορωδίας τού καθεδρικού του ναού.
Οι ηχογραφήσεις έργων φωνητικής, κυρίως εκκλησιαστικής, μουσικής της χορωδίας αυτής θεωρούνται ερμηνείες αναφοράς.
Η πανέμορφη αυτή εργατούπολη στην καρδιά της βιομηχανικής Λομβαρδίας, η έσχατη κτήση των Ενετών προς ανατολάς, είναι η πρώτη πατρίδα μου.
Ενα ατελές DNA, ένας ιός, αποφάσισε να πηδάει σαν ψύλλος για αιώνες από τόπο σε τόπο (Bergamo-Μάλτα-Κεφαλονιά), να μπλέκει με άλλους κώδικες και να με δημιουργήσουν. Ειμαι το αποτέλεσμα χιλιάδων τυχαίων μεταλλάξεων, ένα γενετικό πολυσπέρμι.
Και όταν δηλώνω οτι θα ήθελα να στέκομαι στην κορυφή του Αίνου και να ρεμβάζω το Ιόνιο ή στο Μακρύ Γυαλό και να μετράω τα κύματα που στέλνει η Λιβύη – 1 μεγάλο/12 μικρότερα – ή ακόμα και στο Μύρτο και να χαζεύω τον ήλιο να βυθίζεται στην αγκαλιά του Camilleri, το πολύπαθο Bergamo είναι στο μυαλό μου.
Του αφιερώνω ένα ρομαντικό τραγουδάκι, χωρίς φωνητικά. Γιατί, φίλες και φίλοι, η ζωή είναι ωραία.

Αποφάσισα να συμμετάσχω στη συνωμοσιολογία αλλά με επιστημονική τεκμηρίωση.
Ο ΤΡΕΧΩΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ. Εχω καταγάψει την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπει και επίσης την έχω μετατρέψει σε ήχο.
Το παρακάτω βίντεο αποδεικνύει το αληθές και προσφέρεται αφιλοκερδώς στην παγκόσμια κοινότητα των συνομωσιολόγων

O τίτλος τα λέει όλα…

Μ’ αυτήν την ‘κοινωνική απόσταση’ όταν είμαι στο δρόμο έχω αποκτήσει υπόσταση, έστω και αρνητικά φορτισμένη. Με αντιμετωπίζουν ως εν δυνάμει πηγή μόλυνσης και διαγράφουν γύρω μου μία ελλειψοειδή καμπύλη με ελάχιστη ακτίνα το 1-1.5 μέτρο. Προφανώς το ίδιο κάνω και εγώ. Σε συνήθεις συνθήκες είμαι αόρατος και θέλουν να περάσουν από μέσα μου.
Οι μόνοι που εξακολουθούν να είναι αόρατοι είναι οι άστεγοι. Ισως γιατί γι αυτούς τα ‘κοινωνική απόσταση’ και ‘μένουμε σπίτι’ δεν επηρεάζονται από την έλευση του κορονοϊού.
Αλήθεια τί σόι διεστραμμένος ευφημισμός είναι τα ‘κοινωνική απόσταση’ και ‘μένουμε σπίτι’ για έναν άστεγο, έναν αόρατο άνθρωπο ?

“Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν τοις ύδασιν την γην κρεμάσας…“. Μάλιστα. Αυτός ο κορονοϊός δεν με άφησε να το απολαύσω σε μιά εκκλησιά στο Αργοστόλι, εκεί που το φάντασμα του μεγάλου Enrico Caruso πλανάται υπερήφανο πάνω από το εκκλησίασμα, τον εσταυρωμένο, το παπά και τους ψαλτάδες του. Νευρίασα, πήρα μία διαστημική απόχη, έπιασα έναν ιό (βλέπε coronavirus VIDEO II/Space Virus), τον βούτηξα σε ένα μπουκάλι Αγίας Φορμόλης, τον αφυδάτωσα, του πήρα μία τομή, την ξαναενυδάτωσα, την έβαψα και ΙΔΟΥ, φτύστε τον.
Αυτοσχεδίασα για Χάρη Του και ένα καθ’ ημάς (της Ιονίου μουσικής σχολής ) blues, μία καντάδα.
Για να μην ξεχνάμε από που ερχόμαστε και πού, νομοτελειακά, θα πάμε.

Μην εμπιστεύεστε τους Κινέζους. Ξέρουν μονάχα από μελάνι, χαρτί, πυρίτιδα και μετάξι.Η αποκωδικοποίησή τους του RNA του κορωνοϊού είναι λανθασμένη. Σας παρουσιάζω τον σωστό κώδικα μεταφρασμένο σε παρτιτούρα. Το έργο αφιερώνεται στους συναδέλφους μουσικούς που έχουν την απαράμιλλη τεχνική ικανότητα να παίζουν 600000 νότες/sec, ικανότητα την οποία δεν θα μπορούσα να πλησιάσω ακόμα και αν ζούσα μελετώντας για 1000 ακόμα χρόνια.
Το πρόβλημα με τους πλείστους εξ’ αυτών είναι οτι συνήθως καμία από αυτές τις νότες δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Επίσης, όπως θα δείτε και στο video, το θεωρώ κατάλληλο για μάθημα prima vista και το προσφέρω ελεύθερα στους συναδέλφους καθηγητές ωδείων και λοιπών μουσικών σχολών.

Κάθε εποχή έχει τα χρώματά της, τις γεύσεις της, την οσμή της. Καθε εποχή όμως έχει και τα ηχοχρώματά της. Ας είναι και παύσεις, που και που, το καλοκαίρι ή το χειμώνα. Στις πόλεις δεν καταλαβαίνουμε να γυρίζουν οι εποχές γιατί ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΗΧΟ ΤΟΥΣ.
Εχω επιθυμήσει κοντά 40 χρόνια τώρα ένα κεραυνό της προκοπής. Πως να ακούσω ένα fortissimo σαν fortissimo όταν όλα τα άλλα όργανα παίζουν συνεχώς forte χωρίς παύση ?
Τώρα με το ‘μένουμε σπίτι ‘ τι ποσοστό του ουρανού βλέπετε ανοιξιάτικα από τα παράθυρά σας ?

Και εγώ, όπως και πολλοί άλλοι, έχω μία ροπή προς την τυμβωρυχία, πιθανόν λόγω του εγκλεισμού. Εχω την τάση να φέρω στην επιφάνεια παλιές δουλειές, αρχεία, φωτογραφίες ή ότι άλλο.
Για να αντισταθώ στον πειρασμό αναδιαμόρφωσα ένα δωμάτιο του σπιτιού μου σε δωμάτιο ψυχοθεραπείας – κάτι ανάμεσα σε δωμάτιο ακρόασης και ΜΕΘ του μέλλοντος. Το τράβηξα βίντεο και σας το παρουσιάζω ως πρόταση αρχιτεκτονικής εσωτερικού χώρου. Με την πίστη οτι, τουλάχιστον, του αγαπημένου μου Στανισλάβ Λεμ θα του άρεσε.

Καθώς από οτι καταλαβαίνω και διαβάζω θα ακολουθήσει μεγάλη πείνα αποφάσισα να ασχοληθώ με την τέχνη της κατασκευής synthesizers. Το Psychoelectric Model I παίζεται με χρήση ποντικιού υπολογιστή. Μου έδωσε την ευκαιρία να σπάσω το ρεκόρ διάρκειας 20 ετίας περίπου 9’ κομμάτι.
Επίσης θα αποτελέσει ηχητικά βασικό συστατικό της επόμενης σειράς από βίντεο, η οποία θα αφορά μουσικές συνεργασίες και θα σας ανακοινωθεί στο προσεχές μέλλον αρμοδίως