Author: famor

Ο τύπος για το CD “Grief”

“…Το άκουσμα στο “Grief” είναι «βαρύ», δαιδαλώδες, υπαινικτικό, υποβολιμαίο, noisy, πειραματικό, avant, «σκληρό» ambient, διαλογιστικό, σκοτεινό, improv και τα λοιπά…

Τι «και τα λοιπά» δηλαδή; Δεν υπάρχουν άλλες λέξεις, για να περιγράψεις αυτό που ακούς – σ’ ένα CD οκτώ κομματιών μικρής και μέσης διάρκειας, που κυλάει με την σιγουριά τού δοκιμασμένου (σε τέτοιες απαιτητικές διαδρομές) γκρουπ…

…εκείνο που τελικώς μένει από το “Grief” είναι τούτη ακριβώς η επικοινωνία. – ανάμεσα σε κάτι φυσικό και σε κάτι που το υπερβαίνει, δίχως να το καλύπτει ή να το ακυρώνει … Δείτε περισσότεραΟ τύπος για το CD “Grief”

CD : Farwest Mandolinistic Orchestra

album-art

Released by Samedifferencemusic 2019
00:00
Available now on:

Το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ του κουαρτέτου Farwest Mandolinistic Orchestra είναι μία περιπετειώδης μουσική εξερεύνηση, με ένα φρέσκο πρωτοποριακό ήχο … Δείτε περισσότεραCD : Farwest Mandolinistic Orchestra

Περισσότερα για την FaMOr

Fa.M.Or CEFALEA (Video official)

H Farwest Mandolinistic Orchestra ολοζώντανη από τα σπίτια μας. Το VIDEO δημιουργήθηκε από τον κιθαρίστα, μέλος της Fa.M.Or, Στάθη Ιωάννου, κατά την διάρκεια του lock down λόγω του κορονοϊού.

H Farwest Mandolinistic Orchestra ολοζώντανη από τα σπίτια μας. Το VIDEO δημιουργήθηκε από τον κιθαρίστα, μέλος της Fa.M.Or, Στάθη Ιωάννου, κατά την διάρκεια του lock down λόγω του κορονοϊού.

Ο τύπος για το βινύλιο “Blue Nevus”

“Τα μπλουζ του παθολογοανατόμου είναι τζαζεμένα …

….Ο ιατρός με καρδιά φολκ Τζίμι Πέιτζ και δοξαριές αλά Φρεντ Φριθ πατάει με το ένα πόδι στην παράδοση (ντόπια και εισαγόμενη) και το άλλο στην αντίπερα προχωρημένη ενορχήστρωση του ανεξήγητου, σαν Κολοσσός της Ρόδου… ένα πράμα. Στο κεφάλι του φέγγει μια δάδα, πυρσός πρωτοπορίας. Σα φάρος που φωτίζει τη νύχτα μας τη μουσική και την τύφλα μας τη μαύρη.

Όλα τα κομμάτια ξεχωριστά και μπερεκετλίδικα. Χωρίς αναισθησία και χωρίς μεγέθυνση.”

Κώστας Γ. Καρδερίνης από το mic.gr

 

“Μαντολίνα και κιθάρες, Επτάνησα και μπλουζ, Νέα Ορλεάνη και Ιόνιο σ’ ένα οργανικό χαρμάνι που κυλάει σαν νεράκι.

Ο Σωτήρης Δεμπόνος με μαντολινοκίθαρο, ο συνοδοιπόρος Μανώλης Αγγελάκης με slide κιθάρα καθώς και η (όνομα και πράγμα) FarWest Mandolinistic Orchestra κάνουν καντάδες στην global μουσική”.

Μάκης Μηλάτος στο ‘Athens Voice’

“Μαντολίνα και κιθάρες, Επτάνησα και μπλουζ, Νέα Ορλεάνη και Ιόνιο σ’ ένα οργανικό χαρμάνι που κυλάει σαν νεράκι. … Δείτε περισσότεραΟ τύπος για το βινύλιο “Blue Nevus”

Δεμπόνος, Δεμπόνος Σωτήρης, δισκογραφία

Κριτικές για το CD “FARWEST-tribal dances”

Εφημερίδα “Καθημερινή”-Κάποιοι δίσκοι αντιστέκονται στο εύκολο-της Γιώτας Συκκά 

Από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς που πέρασε, κυκλοφόρησε από τη Hitchhyke. Δημιουργός του ο συνθέτης και κιθαρίστας Σωτήρης Δεμπόνος, μας έδωσε σε αυτό το δίσκο ένα πρωτότυπο συνδυασμό της παράδοσης με την πρωτοπορία. Στο «Far West» … μοιάζει σαν να συναντιέται ο Φώτης Αλέπορος με τον Τομ Γουέιτς και τον Νικ Κέιβ.

www. raporto.gr Δεκέμβρης 2008 

ο Σ. Δεμπόνος…”επιχειρεί στο “Farwest’ αυτό που έκανε ο Moby στο “Play” με την βοήθεια των samplers. Παίρνει δηλαδή παραδοσιακά κεφαλονίτικα/Επτανησιώτικα μοτίβα και τα αναδημiουργεί προσθέτοντας φαινομενικά άσχετα ηχοχρώματα στο τοπίο…

…ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς, ένα πρωτότυπο fusion παράδοσης και πρωτοπορείας, που ανήγει τα μυαλά και τις αισθήσεις.

Περιοδικό “Αθηνόραμα”, κριτική του Α. Ζήλου 

Δεν βλέπω τίνι τρόπω θα χαιρέτιζε η επτανήσια παράδοση ως άξιον τέκνο της ένα αποσαθρωτικό κόνσεπτ, όπου οι κεφαλλονίτικες χορωδίες και μαντολινάτες παραπαίουν βουτηγμένες ως το λαιμό σε χωλά μελίσματα, χιλιοτρυπημένες ηλεκτροτζάζ λούπες, ξαβλακωμένους ρυθμούς και σεισμόπληκτες οργανοδομές (Hitch-Hyke) ***½

Eφημερίδα “ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ” 

Ας πούμε εξαρχής ότι το ” Far West ” δεν είναι απλά ένα πολύ καλό album αλλά μια νέα αισθητική πρόταση… ο Δ. οργανώνει αυτό το υλικό όχι μόνο με πρωτότυπο αλλά και αληθινά αριστοτεχνικό τρόπο…

Αυτό που προκύπτει είναι “χαλαρό” μεν αλλά καθόλου ασαφές, ατμοσφαιρικό αλλά και απολύτως συγκροτημένο, με την διερευνητική μα και “παιχνιδιάρικη” διάθεση της jazz να έρχεται να συναντήσει την υποψιασμένη ευθυμία της επτανησιακής μουσικής στο γοητευτικό τοπίο τηςelectronica και στη συνέχεια να πορευτούν μαζί επάνω σε ελλειπτικούς ρυθμούς.

Ο Δ. εδώ ανέδειξε και αξιοποίησε υποδειγματικά μιαν άλλη πλευρά της ελληνικής μουσικής παράδοσης…απέδειξε έτσι (ότι), υπάρχει και η εκ Δυσμών εκδοχή της, η συνεισφορά της οποίας όχι μόνον επιβάλλεται να αναγνωριστεί αλλά και να γίνει αντικείμενο της σύγχρονης δημιουργικής διαδικασίας.

Και ο Δ. έκανε την αρχή με τρόπο που πολύ δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε καλύτερο…

www.avopolis.gr, κριτική της Ειρήνης Προμπονά 

…Η μουσική του Σωτήρη Δεμπόνου ….άκρως κινηματογραφική, σε ταξιδεύει σε μέρη που ουδεμία σχέση έχουν – ευτυχώς – με την πραγματικότητα. Χωρίς συγκεκριμένο προορισμό και χρόνο, λειτουργεί σαν ένα «μαγικό χαλί», περιοδεύοντας τη φαντασία σου χωρίς περιοριστικά μέτρα και διόδια…

Jazz λούπες, electronica στοιχεία, μαντολίνα, επτανησιακά βαλς και κεφαλλονίτικες χορωδίες του απομεσήμερου μπερδεύονται και βυθίζονται γλυκά το ένα μέσα στο άλλο, δίνοντας ένα αποτέλεσμα που δραπετεύει από τα συνήθη μουσικά δεδομένα…

… το Far West: Tribal Dances είναι μια αξιόλογη και προσεγμένη δισκογραφική δουλειά, που, όπως κι αν τη βαφτίσει κανείς – πειραματική, fusion κ.λ.π. – ένα είναι σίγουρο: αξίζει μια θέση στη δισκοθήκη σας.


Περιοδικό “Ηχος και εικόνα” Δεκέμβρης 2008 – κριτική του Απόστολου Καπαρουδάκη 

…ένα σύμπαν μη ευδιάκριτων ήχων… δημιουργεί μιαν ατμόσφαιρα μάλλον σκοτεινή, αλλά σίγουρα όχι δύστροπη… Ο δίσκος θα πρέπει να καταταχθεί στις «πειραματικές» δουλειές, όμως δεν χρειάζεται και τρομερά εκπαιδευμένα αυτιά για να αντιληφθεί κανείς τα νοήματά του.

Όπως και νάχει σας τον προτείνω γιατί αξίζει τον κόπο

Περιοδικό “ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ” Δεκέμβρης 2008- κριτική του Γ. Τσαλικίδη 

Ο Δεμπόνος μας χαρίζει απλόχερα τους χορούς που δημιούργησε το μουσικό του ταξίδι στη Δύση…

Σαν να παρακολουθείς το πανηγύρι λιωμένος, ευτυχισμένος και ξαπλωμένος σ’ ένα πάγκο και στο βάθος.. ότι καλύτερο

Εφημερίδα “ΝΕΑ του Σαββάτου” /”ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ” 15/3/2009. Κριτική του Δ. Δουλγερίδη 

Από τα πολύ ωραία που άκουσα τελευταία το καινούργιοFARWEST-Tribal dances του Σ. Δεμπόνου, ο οποίος έπιασε τον Επτανησιακό ρυθμό… συνδύασε λίγο από Mingus,Coltrane, Monk… και έψησε τον ήχο στο studio ηλεκτρονικά.

Απολαυστικό το lithostroton, ο χορός του βουνού, ο χορός της θάλασσας και τα άλλα, που ακούγονται τόσο όμορφα τόσο στο Ιόνιο όσο και στο μακρινό Φαρ Ουεστ.

Περιοδικό “ΔΙΦΩΝΟ” Φεβρουάριος 2009. Κριτική του Α. Φράγκου 

…ο Δεμπόνος δημιουργεί ένα απίθανο ηχητικό σύμπαν… όλος ο δίσκος διαρθρώνεται ελλειπτικά, χωρίς φιοριτούρες…

…απολαυστικό και σχολιαστικό συνάμα, το “Farwest”προσφέρει διεξόδους σχετικά με τη δημιουργική παρουσία ενός κομματιού της παράδοσης στα σύγχρονα μουσικά δρώμενα, όντας ένα από τα καλύτερα έργα που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Εφημερίδα¨ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ” 27/2/2009. Κριτική του Δ. Αναστασόπουλου 

…δεν βαπτίζει απλώς τη μουσική παράδοση των Επτανήσων σε μια ατμοσφαιρική ελεκτρόνικα. Φτιάχνει κάτι καινούριο, έχοντας ως υπόστρωμα ένα κουβάρι από χορωδίες, κομπανίες και μπάντες, ενώ πάνω του περνάνε σαν οδοστρωτήρας κάποιοι ρυθμοί που ξεπηδάνε από τον υπολογιστή.

Ο Σωτήρης Δεμπόνος ηχογραφεί σε δρόμους και ταβέρνες τα παραδοσιακά τραγούδια, τα ανασυνθέτει μέσα από τη χοάνη των ηλεκτρονικών ήχων και παραδίδει αυτά τα μυστηριακά σπαράγματα, ενώ στο «Mavra Matia», η Σαβίνα Γιαννάτου προσφέρει τα φωνητικά.

Το επτανησιακό ντελίριο βουτάει στην ηλεκτρονική εποχή χωρίς ίχνος από το σύνηθες φοκλκόρ.

www.myaegian.gr από τον Α. Γερασίμου 

Ο Σωτήρης Δεμπόνος εδώ πράγματι δημιουργεί μουσική, δουλεύει πάνω στη μουσική, νιώθει τη μουσική, ακούει μουσική, προτείνει μουσική. Δεν έβγαλε αυτή τη δουλειά για να επιστρέψει έτσι ασυναίσθητα στο προσκήνιο ούτε χαριεντίζεται με την ψαγμένη μειοψηφία επειδή κατάφερε να προσδώσει στοιχεία στο δίσκο που σπάνια βλέπουμε στην ελληνική δισκογραφία

Εφημερίδα “Καθημερινή”-Κάποιοι δίσκοι αντιστέκονται στο εύκολο-της Γιώτας Συκκά  Από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς που πέρασε, κυκλοφόρησε από τη Hitchhyke. Δημιουργός του ο συνθέτης και κιθαρίστας Σωτήρης Δεμπόνος,

Δεμπόνος, Δεμπόνος Σωτήρης, δισκογραφία, ουράκας, μοντεσάντος, ποίηση

Ο τύποςγια το CD “ΟΥΡΑΚΑΣ”

Περιοδικό “Δίφωνο” κριτική του Αργύρη Ζήλου Αύγουστος 2000 

 … στο σύνολό του το “Ουράκας” παρουσιάζει μια μοναδική για τα Ελλαδικά μουσικά χρονικά ιδιαιτερότητα: Είναι η μόνη σειρά τραγουδιών, που όσο και αν εκπέμπουν ένα χαρακτηριστικά τοπικό όσο κσι διαχρονικά ρομαντικό χρώμα…προτείνουν μια μουσική άποψη σύγχρονη στην ηχητική της αντίληψη και οπωσδήποτε στην ηχοτεχνική της πρακτική..

…όταν η ψηφιακή τεχνολογία αναλαμβάνει να επεξεργαστεί και να ανασκευάσει την εκφραστικότητα οργάνων όπως το βιολί, βιόλα, βιμπράφωνο, ακορντεόν, σαξόφωνο, κλασική κιθάρα, μπάσα και κρουστά, η αίσθηση ωθείται να κρατηθεί μετέωρη ανάμεσα στο δεδομένο και το επικείμενο… …Αραγε σε ποιο σημείο της παραδοσιακής συνέχειας σε αποθέτει ένα τόσο λυρικό ποιητικό υλικό? Προφανώς σε ένα σημείο όπου η ίδια η παράδοση έχει μετεξελιχθεί σε κάτι βαθιά εσωτερικό όσο και σύγχρονο. Όπως άλλωστε κι αυτή η μουσική η τόσο ξένη σε κάθε τι ευτελές και εποχικό.

Εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” κριτική του Πάνου Γεραμάνη 24/6/2000 

..θα χαρακτήριζε κανείς τη αυτή τη δουλειά σαν ένα παράτολμο Κεφαλλονίτικο πείραμα. Γιατί οπωσδήποτε η έμπνευση αλλά και η πρακτική του Σ. Δεμπόνου ξεφεύγουν πολύ από τα τετριμμένα και γενικώς τα καθιερωμένα…

Περιοδικό «MONOPOLY» κριτική του Α. Κουτσουφλάκη , Σεπτέμβριος 2000 .. Στην ευφάνταστη ενορχήστρωση αλλά και στα στοιχειωμένα ηχοτοπία που δημιουργεί με αυτήν εντοπίζονται συγγένειες με τη σκηνική μουσική…όλα δένουν σε ένα σύνολο που μόνο ως έντεχνο μπορεί να χαρακτηριστεί…

Περιοδικό «Μελωδία» κριτική του Γ. Αλλαμανή, Ιούλιος 2000 …βιολί, σαξόφωνο, μαντολίνο, επτανησιακές καταβολές και κλασικές επιρροές, αλλά και τραγούδι που λικνίζεται από την ένταση μιας σύντομης σατιρικής φουρτούνας μέχρι τα απαλά κύματα ενός νανουρίσματος…..Αν σας συγκινούν τα σπάνια λουλούδια που φυτρώνουν στις παρυφές της επίσημης δισκογραφίας, ακούστε οπωσδήποτε αυτόν το δίσκο…”

Περιοδικό «ΕΨΙΛΟΝ» Ελευθεροτυπίας, κριτική του Γ. Χριστοδουλόπουλου 26/11/2000 …οι εικόνες του καπετάνιου ζωντανεύουν σε μια από τις πιο δημιουργικές απόπειρες μεταφοράς του πλούτου της κεφαλλονίτικης μουσικής παράδοσης σε διεθνή ύδατα…

 Περιοδικό «Jazz &Τζαζ», κριτική του Φώντα Τρούσα, Φεβρουάριος 2001 Ο Δεμπόνος γράφει «θωπευτική» μουσική αγγίζοντας με ιερό σέβας τα «καταραμένα λόγια»… έχει στο νου του διαρκώς ένα πράγμα. Ο στίχος ποτέ να μη βουλιάξει, όπως τα «πεντάκληρα σκαριά», που στοίχειωσαν με μιάς το μυαλό του καπετάνιου.

www. in.gr κριτική του Σπήλιου Τζέμου …επιβιβαστείτε χωρίς χρονοτριβή στο μουσικό ναυτίλο του Σωτήρη Δεμπόνου. Η περιπλάνηση στους εξωτικούς παραλλήλους του θα φέρει ανέλπιστα ευρήματα στην επιφάνεια, ενώ, τυχούσης τρικυμίας, τη σανίδα σωτηρίας θα αποτελέσει το φάντασμα του Καββαδία, που -φευ- σέρνει ακατάπαυστα τις αλυσίδες του στα στοιχειωμένα βάθη του «Ουράκας».

www.atraktos.gr, κριτική του Β. Καραλάζου …η μουσική του Σ. Δεμπόνου είναι υποβλητική και καταλυτική ως προς τα συναισθήματα που δημιουργεί…

www.exagram.com, κριτική του Α. Ζήλου …Ο Σωτήρης Δεμπόνος είναι ένας Κεφαλλονίτης αλλά όχι ένας τυπικός Κεφαλλονίτης…

…όσο βυθίζεσαι στις λεπταίσθητες εσωστρεφείς περιπλανήσεις του ποιητή Αλέξανδρου Μοντεσάντου που ενέπνευσαν τις μελωδίες κι όσο ανακαλύπτεις στοιχεία που διαστρέφουν τον επτανήσιο ρομαντισμό εισάγοντας την αίσθηση του σύγχρονου σε κάτι τόσο στενά δεμένο με το παραδοσιακό… τόσο αναρωτιέσαι για την «καθαρότητα» της παραδοσιακής ματιάς του συνθέτη και από πού πηγάζει μια μούσα τόσο λεπταίσθητη αλλά και τόσο ιδιοσυγκρασιακή…

επιβιβαστείτε χωρίς χρονοτριβή στο μουσικό ναυτίλο του Σωτήρη Δεμπόνου. Η περιπλάνηση στους εξωτικούς παραλλήλους του Ουράκας θα φέρει ανέλπιστα ευρήματα στην επιφάνεια, … Δείτε περισσότεραΟ τύποςγια το CD “ΟΥΡΑΚΑΣ”

“Από του χάρου τα δόντια” : Κριτικές

Μίνι υπόδειγμα άσκησης πειθαρχίας όταν αυτός εντάσσεται στη φιλμική ροή: οκτώ μουσικά θέματα σε 12 λεπτά…Οι δυο έλληνες συνθέτες δρουν υπο ένα σαφώς σύγχρονο πρίσμα.Ψάχνουν την εκφραστικότητα στους συσχετισμούς των ήχων και λιγότερο στους μελωδικούς κυματισμούς, χωρίς όμως να τους σνομπάρουν ή, ακόμα λιγότερο να τους αγνοούν. Και μπορούμε να πούμε η αναζήτησή τους καρποφορεί…Στην κυριολεξία, η εκδίκηση της ανεξάρτητης παραγωγής.

Αργύρης Ζήλος (για “του Χάρου τα Δόντια”) Περιοδικό “ΔΙΦΩΝΟ”, Μάης 1997

…Ο Σωτήρης Δεμπόνος και -κυρίως- ο Αντώνης Λιβιεράτος (ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος “Κεφάλαιο 24”) υπογράφουν μουσικά θέματα που αν και σαφή ως προς τις επιρροές τους (απο Μορικόνε μέχρι Tortoise) έχουν δικό τους ύφος και στυλ και δίνουν στη δουλειά αυτή (που διαρκεί μόλις 11 λεπτά) ένα ξεχωριστο χρώμα. Ένα χρώμα που ταιριάζει αναμφίβολα σε τούτη τη μικρού μήκους ταινία…

Θάνος Φουργιώτης (για “του Χάρου τα Δόντια”) Περιοδικό “ΣΙΝΕΜΑ”, Νοέμβρης 1997

Σπάνιο πράγμα για τα δικά μας (ελληνικά) δεδομένα ένα τέτοιο μεράκι για τα πράγματα…Και βεβαίως η μουσική τους (των Αντώνη Λιβιεράτου και Σωτήρη Δεμπόνου) μικρή σχέση έχει με τον υπόλοιπο ελληνικό κινηματογράφο και τα soundtracks που τον ακολουθούν… περιμένουμε καινούργια δουλειά απο το σαρδόνιο ντουέτο. Το γρηγορότερο.

Θανάσης Μουτσόπουλος (για “του Χάρου τα Δόντια”) Περιοδικό “ΗΧΟΣ & Hi Fi”, Μάης 1997

Μίνι υπόδειγμα άσκησης πειθαρχίας όταν αυτός εντάσσεται στη φιλμική ροή: οκτώ μουσικά θέματα σε 12 λεπτά…Οι δυο έλληνες συνθέτες δρουν υπο ένα σαφώς σύγχρονο πρίσμα.Ψάχνουν την εκφραστικότητα στους συσχετισμούς των